កថា​បន្ថែម
៥២
ការ​ឡោមព័ទ្ធ និង​វាយ​លុក​ក្រុង​យេរូសាឡិម
(យរ.៣៩.៤-៧, ២​ពង្សាវតារក្សត្រ ២៤.១៨-២៥.៧)
១ លុះ​កាល​សេដេគា​ចាប់​តាំង​សោយរាជ្យ​ឡើង នោះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះជន្ម​២១​ឆ្នាំ​ហើយ ទ្រង់​ក៏​សោយរាជ្យ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​បាន​គ្រប់​១១​ឆ្នាំ ព្រះ​មាតា​ទ្រង់​នាម​ជា​ហាមូថាល ជា​បុត្រី​យេរេមា ដែល​នៅ​ក្រុង​លិបណា ២ ទ្រង់​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ដ៏​លាមក​អាក្រក់ នៅ​ព្រះនេត្រ​ព្រះយេហូវ៉ា​តាម​គ្រប់​ទាំង​ការ​ដែល​យេហូយ៉ាគីម​បាន​ធ្វើ ៣ គឺ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​សេចក្តី​ខ្ញាល់​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា​កើត​ឡើង ដល់​ក្រុង​យេរូសាឡិម និង​ស្រុក​យូដា ទាល់​តែ​ទ្រង់​បាន​បោះបង់​ចោល​គេ​ចេញ​ពី​ចំពោះ​ទ្រង់​ទៅ ឯ​សេដេគា​ក៏​បះបោរ​នឹង​ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ដែរ។
៤ ដល់​ឆ្នាំ​ទី​៩​ក្នុង​រាជ្យ​ទ្រង់ គឺ​នៅ​ថ្ងៃ​១០​ខែ​បុស្ស នោះ​នេប៊ូក្នេសា ជា​ស្តេច​បាប៊ីឡូន ព្រម​ទាំង​ពលទ័ព​របស់​ទ្រង់​ទាំង​ប៉ុន្មាន ក៏​មក​បោះ​ទ័ព​ច្បាំង​នឹង​ក្រុង​យេរូសាឡិម គេ​តាំង​បន្ទាយ​ប្រទល់​មុខ​នឹង​ទី​ក្រុង​ជុំវិញ ៥ យ៉ាង​នោះ​ទី​ក្រុង​ត្រូវ​គេ​ឡោមព័ទ្ធ ដរាប​ដល់​ឆ្នាំ​ទី​១១​ក្នុង​រាជ្យ​ស្តេច​សេដេគា ៦ លុះ​ដល់​ថ្ងៃ​៩​ខែ​អាសាធ នោះ​នៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង​មាន​អំណត់​ជា​ខ្លាំង​ណាស់ ដល់ម៉្លេះ​បាន​ជា​គ្មាន​អាហារ​សំរាប់​បណ្តាជន​សោះ ៧ នៅ​គ្រា​នោះ គេ​ទំលាយ​កំផែង​ទី​ក្រុង​បាន រួច​ពួក​ទាហាន​ទាំង​អស់​ក៏​រត់​ចេញ​ពី​ទី​ក្រុង​ទាំង​យប់ ទៅ​តាម​ផ្លូវ​ទ្វារ​កណ្តាល​កំផែង​ទាំង​២ ដែល​នៅ​ជិត​ច្បារ​ស្តេច ហើយ​គេ​រត់​ដំរង់​ទៅ​ឯ​ស្រុក​វាល (ចំណែក​ពួក​ខាល់ដេ​គេ​នៅ​ឡោមព័ទ្ធ​ទី​ក្រុង) ៨ ប៉ុន្តែ​ពលទ័ព​សាសន៍​ខាល់ដេ គេ​ដេញ​តាម​សេដេគា​ទាន់​នៅ​ត្រង់​វាល​យេរីខូរ ហើយ​បណ្តាទ័ព​របស់​ទ្រង់​ត្រូវ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ពី​ទ្រង់​អស់​ទៅ ៩ គេ​ចាប់​ស្តេច​នាំ​ទៅ​ឯ​ស្តេច​បាប៊ីឡូន ត្រង់​ក្រុង​រីបឡាប ក្នុង​ស្រុក​ហាម៉ាត ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ក៏​កាត់​ទោស​ដល់​ទ្រង់ ១០ ហើយ​សំឡាប់​ពួក​បុត្រា​នៃ​សេដេគា នៅ​ចំពោះ​ព្រះនេត្រ​ទ្រង់ ក៏​សំឡាប់​អស់​ទាំង​ចៅហ្វាយ​របស់​ស្រុក​យូដា នៅ​ត្រង់​រីបឡា​ដែរ ១១ ហើយ​ចាក់​បង្ខូច​ព្រះនេត្រ​របស់​សេដេគា រួច​មក ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ដាក់​ច្រវាក់​លង្ហិន នាំ​យក​ទៅ​ដល់​ក្រុង​បាប៊ីឡូន​ឃុំ​ទុក​នៅ​ក្នុង​គុក ដរាប​ដល់​ថ្ងៃ​សុគត។
១២ រីឯ​នៅ​ថ្ងៃ​១០​ខែ​ស្រាពណ៍ ក្នុង​ឆ្នាំ​ទី​១៩​នៃ​រាជ្យ​នេប៊ូក្នេសា ជា​ស្តេច​បាប៊ីឡូន នោះ​នេប៊ូសារ៉ាដាន ជា​មេទ័ព​ធំ ដែល​ឈរ​នៅ​ចំពោះ​ស្តេច​បាប៊ីឡូន លោក​ចូល​មក​ក្នុង​ក្រុង​យេរូសាឡិម ១៣ ក៏​ដុត​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា និង​ដំណាក់​ស្តេច ព្រម​ទាំង​បណ្តា​ផ្ទះ​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ផង គឺ​លោក​ដុត​អស់​ទាំង​ផ្ទះ​ធំៗ​ចោល ១៤ ឯ​ពួក​ទ័ព​សាសន៍​ខាល់ដេ​ទាំង​ប៉ុន្មាន ដែល​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​មេទ័ព​ធំ គេ​ក៏​មក​រំលំ​កំផែង​នៃ​ទី​ក្រុង​យេរូសាឡិម​គ្រប់​ជុំវិញ ១៥ រួច​នេប៊ូសារ៉ាដាន ជា​មេទ័ព​ធំ លោក​នាំ​ពួក​ក្រីក្រ​បំផុត​ក្នុង​បណ្តាជន និង​សំណល់​មនុស្ស​ដែល​នៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង ព្រម​ទាំង​ពួក​អ្នក​ដែល​បាន​រវាត​ចូល​ទៅ​ខាង​ស្តេច​បាប៊ីឡូន និង​សំណល់​នៃ​មនុស្ស​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ ១៦ តែ​នេប៊ូសារ៉ាដាន​ជា​មេទ័ព​ធំ លោក​ទុក​ពួក​អ្នក​ក្រីក្រ​ខ្លះ​នៃ​ស្រុក​នោះ ឲ្យ​ថែ​ចំការ​ទំពាំងបាយជូរ ហើយ​ភ្ជួររាស់​ដី។
១៧ ឯ​សសរ​លង្ហិន ដែល​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា និង​ជើង​ថ្កល់ ហើយ​សមុទ្រ​លង្ហិន​ដែល​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា នោះ​ពួក​ខាល់ដេ​បំបែក​ជា​ដុំៗ ដឹក​យក​លង្ហិន​ទាំង​នោះ​ទៅ​ឯ​ស្រុក​បាប៊ីឡូន​ទៅ ១៨ ឯ​កន្ថោរ ចបចូក ឃ្នាប​ប្រឆេះ ចានគោម កូន​ចាន និង​គ្រឿង​ប្រដាប់​លង្ហិន​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​ប្រើ​សំរាប់​គោរព នោះ​គេ​ក៏​យក​ទៅ​ដែរ ១៩ ហើយ​ទាំង​ផើង ជើងក្រាន ចានគោម កន្ថោរ ជើង​ចង្កៀង កូន​ចាន និង​ពែង ដែល​ធ្វើ​ពី​មាស ហើយ​ដែល​ធ្វើ​ពី​ប្រាក់ នោះ​មេទ័ព​ធំ​ក៏​យក​ទៅ​ទាំង​អស់ ២០ ឯ​សសរ​ទាំង​២ សមុទ្រ​១ និង​គោ​លង្ហិន​ទាំង​១២​ទ្រ​ពី​ក្រោម ដែល​ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​ធ្វើ​សំរាប់​ព្រះវិហារ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា នោះ​នឹង​ថ្លឹង​លង្ហិន​នៃ​របស់​ទាំង​នោះ​មិន​បាន​ឡើយ ២១ ត្រង់​ឯ​សសរ​នោះ​មួយៗ មាន​កំពស់​១៨​ហត្ថ ហើយ​វាស់​ជុំវិញ​ត្រូវ​ជា​១២​ហត្ថ មាន​កំរាស់​៤​ធ្នាប់ មាន​ប្រហោង​ក្នុង ២២ ក៏​មាន​ក្បាច់​ក្បាល​សសរ​លង្ហិន​នៅ​ពី​លើ​ក្បាល​សសរ​មួយៗ​កំពស់​៥​ហត្ថ មាន​ក្បាច់​ក្រឡា​អួន និង​ផ្លែ​ទទឹម សុទ្ធ​តែ​ធ្វើ​ពី​លង្ហិន​នៅ​ជាប់​ជុំវិញ​ផង ហើយ​សសរ​ទី​២​ក៏​មាន​ក្បាច់​ក្រឡា​អួន និង​ផ្លែ​ទទឹម​ដូច​គ្នា​ដែរ ២៣ មាន​ផ្លែ​ទទឹម​៩៦​នៅ​គ្រប់​ជុំវិញ ហើយ​នឹង​ផ្លែ​ទទឹម​ទាំង​អស់ ដែល​នៅ​ជាប់​នឹង​ក្បាច់​ក្រឡា​អួន​នោះ​មាន​ចំនួន​១០០។
២៤ មេទ័ព​ធំ​ក៏​យក​សេរ៉ាយ៉ា ជា​សង្ឃ​ធំ និង​សេផានា ជា​សង្ឃ​ទី​២ ហើយ​ពួក​ឆ្មាំ​ទ្វារ​ទាំង​៣​នាក់ ២៥ ក៏​យក​មេ​ម្នាក់ ដែល​បាន​ត្រួត​លើ​ពលទ័ព ពី​ក្នុង​ទី​ក្រុង និង​មនុស្ស​៧​នាក់ ដែល​ធ្លាប់​ឃើញ​ព្រះភក្ត្រ​ស្តេច ដែល​ឃើញ​មាន​នៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង ហើយ​ស្មៀន​របស់​មេទ័ព​ធំ ដែល​កេណ្ឌ​ពួក​អ្នក​ស្រុក ព្រម​ទាំង​ពួក​អ្នក​ស្រុក​៦០​នាក់ ដែល​ឃើញ​មាន​នៅ​ក្នុង​ទី​ក្រុង​ផង ២៦ នោះ​នេប៊ូសារ៉ាដាន ជា​មេទ័ព​ធំ លោក​នាំ​អ្នក​ទាំង​នោះ ទៅ​ឯ​ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ត្រង់​រីបឡា ២៧ ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ក៏​ប្រហារ​ជីវិត​គេ នៅ​ត្រង់​រីបឡា ក្នុង​ស្រុក​ហាម៉ាត​ទៅ គឺ​យ៉ាង​នោះ​ដែល​ពួក​យូដា​ត្រូវ​ដឹកនាំ​ចេញ​ពី​ស្រុក​របស់​ខ្លួន​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ។
២៨ នេះ​ជា​ពួក​បណ្តាជន ដែល​នេប៊ូក្នេសា​បាន​ដឹកនាំ​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ នៅ​ឆ្នាំ​ទី​៧ គឺ​មាន​ពួក​យូដា អស់​ចំនួន​៣០២៣​នាក់ ២៩ នៅ​ឆ្នាំ​ទី​១៨​នៃ​នេប៊ូក្នេសា នោះ​ទ្រង់​នាំ​យក​មនុស្ស​ចំនួន​៨៣២​នាក់ ចេញ​ពី​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ ៣០ រួច​នៅ​ឆ្នាំ​ទី​២៣​នៃ​នេប៊ូក្នេសា នោះ​នេប៊ូសារ៉ាដាន ជា​មេទ័ព​ធំ ក៏​នាំ​យក​ពួក​សាសន៍​យូដា​ចំនួន​៧៤៥​នាក់​ទៅ​ជា​ឈ្លើយ​ទៀត បូក​រួម​មនុស្ស​ទាំង​អស់​មាន​ចំនួន​៤៦០០​នាក់។
៣១ លុះ​ដល់​ឆ្នាំ​ទី​៣៧ ដែល​យ៉ូយ៉ាគីន ជា​ស្តេច​យូដា​នៅ​ជា​ឈ្លើយ គឺ​នៅ​ថ្ងៃ​២៥​ខែ​ផល្គុណ នោះ​អេវីល-មេរ៉ូដាក ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ក៏​លើក​មុខ​យ៉ូយ៉ាគីន ជា​ស្តេច​យូដា​ឡើង នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ទី​១​នៃ​រាជ្យ​ទ្រង់ ហើយ​ដោះ​ទ្រង់​ឲ្យ​រួច​ចេញ​ពី​គុក ៣២ ក៏​មាន​ព្រះបន្ទូល​នឹង​ទ្រង់​ដោយ​ផ្អែម​ពីរោះ ហើយ​តាំង​បល្ល័ង្ក​ទ្រង់​ឲ្យ​ខ្ពស់​ជាង​បល្ល័ង្ក​នៃ​ពួក​ស្តេច ដែល​នៅ​ជា​មួយ​ក្នុង​ក្រុង​បាប៊ីឡូន ៣៣ ក៏​ផ្លាស់​សំលៀកបំពាក់​គុក​ពី​ទ្រង់​ចេញ រួច​យ៉ូយ៉ាគីន​ក៏​សោយ​ព្រះស្ងោយ នៅ​ចំពោះ​ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ជានិច្ច ដរាប​ដល់​អស់​ព្រះជន្ម​ទ្រង់ ៣៤ ឯ​ចំណែក​សំរាប់​ចិញ្ចឹម​ទ្រង់ នោះ​មាន​១​ចំណែក​ចេញ​ពី​ស្តេច​បាប៊ីឡូន​ទៅ​រាល់ៗ​ថ្ងៃ​ជានិច្ច ដរាប​ដល់​អស់​ព្រះជន្ម​ទ្រង់។:៚